Część II wywiadu z Wacławem Wasiakiem, dyrektorem Polskiej Izby Opakowań

Coraz większe zanieczyszczenie środowiska jest szansą, czy zagrożeniem dla rynku opakowań. Czy czeka nas kolejna rewolucja na tym rynku?

Analiza relacji pomiędzy wzrastającym zanieczyszczeniem środowiska a rynkiem opakowań, to złożone zadanie. W tym miejscu trzeba przypomnieć, iż jeśli za główne źródło zanieczyszczenia środowiska uznamy odpady, to odpady komunalne, do których zaliczamy odpady opakowaniowe - choć nie tylko - stanowią zaledwie 9 proc. ogółu odpadów wytworzonych w Polsce w 2014 r. (GUS). Największy udział mają odpady powstające przy płukaniu i oczyszczaniu kopalin (33 proc.); odpady z flotacyjnego wzbogacania rud metali nieżelaznych; mieszanki popiołowo-żużlowe z odprowadzania odpadów paleniskowych (11 proc.) i inne.
Jeśli zatem ograniczymy analizę relacji pomiędzy zanieczyszczeniem środowiska a rynkiem opakowań, do zanieczyszczenia z tytułu odpadów opakowaniowych - a myślę, ze o to chodzi -  łatwiej nam będzie ocenić szanse i zagrożenia z tego tytułu dla rynku opakowań.
Przy czym należy rozpatrywać zmiany na rynku opakowań w dwóch obszarach (wymiarach, płaszczyznach): jakościowym i ilościowym. Jak wiadomo rynek (to moje inżynierskie ujęcie) to relacja pomiędzy popytem i podażą.
Jak zatem wpływać będzie pogarszający się stan środowiska na popyt na rynku opakowań? Praktycznie w niewielkim stopniu. Bowiem o popycie na opakowania decydować będzie „stan” konsumpcji. A ta zależeć będzie, o czym już mówiliśmy od zamożności gospodarstw domowych (ludności, społeczeństwa), zaś w minimalnym stopniu od stanu środowiska.
Natomiast rosnące zanieczyszczenie środowiska wpływać będzie na podaż opakowań, a także na strukturę rynku opakowań.
Przedsiębiorcy ”wypuszczający” na rynek produkty w opakowaniach, w tym producenci opakowań, zobowiązani są do pokrywania kosztów zagospodarowania odpadów opakowaniowych. Same procesy wytwarzania opakowań są i będą obciążane kosztami przedsięwzięć ograniczających ich destrukcyjny wpływ na środowisko(emisja itp.). To powoduje wzrost kosztów opakowań.
Przemysł opakowaniowy należy do „niskomarżowych” (1-3 proc.). Zapewne utrudni to utrzymanie się na rynku małych firm. Już dzisiaj „mali” producenci foliowych torebek sygnalizują problemy z dalszym funkcjonowaniem z powodu zmniejszenia zleceń. Koszty „poprawy” stanu środowiska, wpłyną na ceny zarówno pakowanych produktów jak i opakowań. Musimy się z tym pogodzić.
Podejmowane działania na rzecz ograniczenia zanieczyszczenia środowiska odpadami opakowaniowymi, wpłyną zapewne na strukturę rynku opakowań w dłuższej perspektywie. W najbliższych 2-3 latach nie należy spodziewać się znaczącego zmniejszenia na rynku opakowań z tworzyw sztucznych. Będą one zajmować w dalszym ciągu pierwszą pozycję. Na razie podejmowane działania maja na celu „zniechęcanie” użytkowników do korzystania z opakowań z tworzyw sztucznych (vide torebki foliowe).Na razie nie przewiduje się zakazu używania niektórych opakowań z tych tworzyw.
W ramach „walki” o spowolnienie procesu zanieczyszczania środowiska odpadami opakowaniowymi, doskonalone będą formy odzysku i zagospodarowania tych opakowań. Należy mieć nadzieję, że wraz z rosnącym udziałem opakowań z polimerów pochodzenia naturalnego (biotworzywa) uda się zmniejszyć uciążliwość odpadów opakowaniowych dla środowiska.
Ale to sprawa przyszłości. Nie wiemy jeszcze w jakim  stopniu materiały opakowaniowe z tworzyw sztucznych z surowców naturalnych wpłyną na ekosystem.
Zatem nawiązując do pytania, nie przewiduję w najbliższych kilku latach rewolucji na rynku opakowań, której przyczyną byłoby rosnące zanieczyszczenie środowiska. W dalszym ciągu podstawowymi materiałami opakowaniowymi pozostaną: tworzywa sztuczne; papier i tektura; metal; szkło oraz drewno i tekstylia.
Wg danych Polskiej Izby Opakowań struktura rynku opakowań wygląda następująco (dane dla 2016 r.); opakowania z tworzyw sztucznych 37,4 proc; opakowania z papieru i tektury 33,6 proc; opakowania metalowe 12, 2 proc; opakowania szklane 10,7 proc.; opakowania z innych materiałów 6,1 proc.
Prognozujemy, iż w 2020 roku opakowania z tworzyw sztucznych stanowić będą 38,8 proc; z papieru i tektury 36,4 proc.; z metalu 11,6 proc.; ze szkła 9,8 proc., z innych materiałów 3,4 proc.
Struktura ta odpowiada strukturze rynków w krajach wysokorozwiniętych. Przy czym pisząc o opakowaniach z tworzyw sztucznych, mamy także na uwadze tworzywa sztuczne pochodzenia naturalnego.
Czytaj: Co napędza rozwój rynku opakowań? - część I wywiadu z dyr. Izby

Największy wybór opakowań na 10. Międzynarodowych Targach Packaging Innovations w Warszawie
 

Atrakcyjne, naturalne i inteligentne  – połączenie wydaje się być idealne? Na 10. Międzynarodowych Targach Opakowań Packaging Innovations te elementy splotą się w całość, a wszystko za sprawą interesujących wykładów, konferencji i prezentacji trendów w branży opakowań. Program towarzyszący jubileuszowej edycji targów zapowiada się bardzo ciekawie – eksperci zaprezentują liczne case studies. Nie zabraknie także nowości produktowych, które zaprezentuje ponad 200 Wystawców z kraju
i z zagranicy m.in. RPC Bramlage Division, Jokey Plastik czy Metsa Bord. Targi Packaging Innovations odbędą się w dniach 17-18 kwietnia 2018 roku w EXPO XXI Warszawa.
Przykuwające wzrok
Powinny przykuwać wzrok i pobudzać wyobraźnię – to właśnie na wygląd i ciekawą formę opakowań projektanci kładą szczególny nacisk. Design opakowań często decyduje o tym, czy klient kupi dany produkt, czy też wybierze z półki coś, co bardziej zwróci jego uwagę. Na Targach Packaging Innovations Wystawcy zaprezentują technologiczne i wzornicze trendy. Firma Multifol Sp. z o.o. pokaże lakierowanie holograficzne – jest to innowacyjna metoda polegająca na odciśnięciu lakieru UV przez specjalną folię holograficzną. Dzięki niej opakowanie wygląda wyjątkowo luksusowo. Drukarnia S-druk zaprezentuje natomiast technologie uzyskiwania wybiórczego efektu opalizującego w technologii offsetowej UV
w jednym procesie technologicznym. Ta wyjątkowa technologia do tej pory nie była jeszcze stosowana na świecie!

(Informacja Polskiej Izby Opakowań)
 
Po wprowadzeniu nowelizacji do ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r., o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi w części bezpłatnego korzystania z popularnych reklamówek, wiele osób zwraca się do Polskiej Izby Opakowań z prośbą o wyjaśnienie genezy wprowadzonej nowelizacji oraz zasadach „wydawania” toreb plastikowych przy zakupach.
Co do genezy wprowadzonych zmian, informujemy, iż zmiany te pozostają w związku z Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015 (720 z dnia 29 kwietnia 2015 roku, zmieniającą wcześniejszą dyrektywę 94/62/WE).
W odniesieniu do zmniejszenia zużycia plastikowych toreb na zakupy, uzasadnieniem jest zbyt duży poziom zużycia plastikowych toreb w krajach Unii Europejskiej, co powodowało nadmierne zaśmiecanie i nieefektywne korzystanie z zasobów. Chodziło o zahamowanie tego procesu. We wspomnianej dyrektywie szczególną uwagę zwraca się na lekkie torby plastikowe o grubości poniżej 50 mikrometrów, które stanowią zdecydowaną większość całkowitej liczby plastikowych toreb zużywanych na zakupy. Torby te ze względu na swoją masę łatwo są przemieszczane przez wiatr i wodę, zanieczyszczając środowisko wodne, w tym morskie oraz ziemię. Koszty uprzątnięcia i ich dalszego przetworzenia wymagają wymiernych nakładów.
Ustawodawca unijny, a w ślad za nim, ustawodawcy krajowi, zdają sobie sprawę z funkcji jakie spełniają te torby oraz z faktu, iż nie jest możliwe całkowite ich wyeliminowanie, ale znaczące zmniejszenie ich „używania”. Wprowadzenie opłat ma temu służyć.
Kraje członkowskie miały do wyboru dwa warianty wdrożenia przepisów wspomnianej na początku dyrektywy.
Pierwszy, przyjęcie środków zapewniających, aby do 31 grudnia 2019 r. roczny poziom zużycia lekkich plastikowych toreb na zakupy w przeliczeniu na osobę nie przekraczał 90. Aktualnie w Polsce wg szacunków PIO, liczba ta wynosi ok. 250. Wg szacunków Ministerstwa Środowiska nawet 300. Zaś do 31 grudnia 2025 roku zużycie tych toreb per capita nie powinno przekroczyć w Polsce liczby 40.
Drugie rozwiązanie, przyjęcie przez kraje członkowskie instrumentów zapewniających, aby do 31 grudnia 2018 r. lekkie torby plastikowe na zakupy nie były oferowane za darmo w punktach sprzedaży towarów (produktów). Polska zdecydowała się na to właśnie rozwiązanie, przyśpieszając o 12 miesięcy wprowadzenie tego zalecenia.

W bieżącym roku mija 110 lat od dnia, kiedy na świecie rozpoczęto produkcję folii celulozowych. Ich nieprzerwana obecność na światowym rynku nabiera szczególnego znaczenia w sytuacji, gdy w opakowaniach weszliśmy na bardzo niebezpieczną ścieżkę. Przecież wszystkie folie z tworzyw sztucznych pochodzą w jakimś stopniu z ropy naftowej, której zasoby na świecie systematycznie się uszczuplają. Zapewne mamy też w pamięci pokazywane obrazki nieprawdopodobnie zanieczyszczonych odpadami tworzyw sztucznych mórz i oceanów z pływającymi już miejscami sztucznymi wyspami z nich utworzonymi czy nieżyjące już zwierzęta, które w żołądkach mają pozostałości tych odpadów. Również rosnące hałdy plastikowych śmieci nierozkładalnych i niezniszczalnych przez najbliższe kilkaset lat powodują, że zostawiamy naszym wnukom świat zaśmiecony i zdewastowany.
O tym jak ważnym dla współczesnego świata stał się ten problem niech świadczy fakt, że zajął się nim Parlament Europejski przedstawiając diagnozę sytuacji i zalecając Komisji Europejskiej przygotowanie pakietu nowych dyrektyw obejmujących porządkowanie bardzo szerokiego zakresu zagadnień, począwszy od pochodzenia surowców do produkcji, szersze stosowanie biotworzyw, poprzez stosowanie nowoczesnych technologii, bardziej oszczędne użytkowanie gotowych wyrobów po zagospodarowywanie odpadów. Należy oczekiwać, że nowe rozwiązania prawne obudowane będą nowymi mechanizmami finansowymi. Ten nowy pogląd określono mianem gospodarki o obiegu zamkniętym lub inaczej gospodarką cyrkularną.
Schemat funkcjonowania gospodarki cyrkularnej opracowany przez Parlament Europejski przedstawiono na rys. 1. Jak wynika z tej infografiki m.in. bardzo duża część odpadów z rynku podlega różnego rodzaju recyklingowi. Jest jednak część, która nadal pozostaje odpadem, zbierana jest na ogromnych wysypiskach śmieci i wymaga odpowiedniego zajęcia się nią.

Aby żyło się wygodniej…
Na przestrzeni ostatnich lat obserwujemy wzrost zainteresowania żywnością wygodną, która definiowana jest jako produkty spożywcze, które dzięki stosowaniu w produkcji odpowiednich technologii oraz surowców wykazują pożądaną trwałość, ale także pozwalają na szybkie przygotowanie z nich samych, bądź w zestawieniu z innymi składnikami posiłków gotowych do spożycia.
Wśród żywności wygodnej są różnorodne dania, które na stałe wpisały się w gusta Polaków. Jednym z nich jest mrożona pizza. Jak wykazały badania analityków Euromonitor, popyt na to najsławniejsze danie kuchni włoskiej stale rośnie. Na przestrzeni lat 2010 – 2015, wartość sprzedaży mrożonej pizzy rosła o prawie 6 proc. rocznie, co w skali 2 procentowego wzrostu całej gałęzi żywności gotowej, jest wynikiem co najmniej zadowalającym. Warto dodać, że mrożona pizza jest trzecim co do wielkości segmentem całego rynku produktów mrożonych i najszybciej rosnącym segmentem dań gotowych w Polsce. Szacowana wartość rynku detalicznego za rok 2016 to ponad 350 mln zł.

Podzielić niepodzielone. 
Mrożona pizza to produkt, który w komunikacji marketingowej pojawia się jako smaczna przekąska, którą w jednym opakowaniu zawiera co najmniej dwie porcje.  Brak dostępnych rozwiązań w zakresie możliwości wydzielenia porcji produktu bez konieczności jego rozmrażania sprzyja marnotrawstwu żywności.
Rozwiązanie już jest: innowacyjne opakowanie na wyroby głęboko mrożone, głównie mrożoną pizzę

Projektowanie graficzne jest integralną częścią naszej rzeczywistości. Bez logotypów, identyfikacji wizualnych, plakatów, opakowań, książek, gazet, magazynów, stron internetowych czy aplikacji mobilnych ciężko wyobrazić sobie współczesny świat. W czasach gdy obraz zaczyna dominować nad słowem, projektowanie wizualne ma coraz większe znaczenie ekonomiczne, społeczne i kulturowe.
Ostatnia dekada to dla projektowania graficznego w Polsce czas intensywnego rozwoju: unowocześnia się oferta edukacyjna, przybywa utalentowanych twórców, rozwijają się studia designerskie, powstają ważne i przełomowe realizacje. Jednocześnie w powszechnej świadomości wiedza o tym, czym jest dokładnie projektowanie i jaką rolę odgrywa w społeczeństwie, właściwie nie istnieje.
Polish Graphic Design Awards wychodzi naprzeciw tym wyzwaniom. Pomysłodawcy konkursu chcą, by był źródłem wiedzy, narzędziem edukacji oraz platformą promującą projektowanie graficzne i polskich projektantów.
 
Konkurs
Polish Graphic Design Awards to otwarty konkurs tworzony z myślą o polskich projektantach wizualnych oraz ich klientach. Celem konkursu jest coroczna prezentacja najciekawszych, najlepszych i najważniejszych projektów realizowanych we wszystkich dziedzinach komunikacji wizualnej. Pierwsza edycja konkursu jest poświęcona realizacją, które powstały w 2017 roku.
Do konkursu mogą być zgłaszane projekty z dziedzin takich jak: identyfikacja wizualna, plakat, projektowanie krojów pism, ilustracja, wydawnictwa, prasa, infografika, wayfinding, opakowania, motion graphics, digital media oraz projektowanie eksperymentalne.
W konkursie Polish Graphic Design Awards nagrody przyznawać będzie niezależne jury złożone z wybitnych specjalistów, wśród nich m.in. Łukasz Dziedzic, Joanna Górska, Patryk Hardziej, Arek Romański, Ola Niepsuj, prof. Lech Majewski, Marek Knap, Grzegorz Laszuk, Jacek Utko, Marcin Wolny, Marcin Wicha oraz wielu innych. Głównym kryterium wyboru prac będzie m.in. ich wysoka jakość estetyczna, funkcjonalność i użyteczność, oryginalna i innowacyjna forma, a także sposób rozwiązania problemu projektowego czy biznesowego.
Formuła konkursu jest otwarta i skierowana do profesjonalistów: samodzielnych twórców, freelancerów, nieformalnych grup, zespołów projektowych, studiów designerskch, agencji reklamowych, a także zleceniodawców – firm i instytucji, dla których wykonano projekty. Na konkurs można zgłaszać wyłącznie prace, które zostały zrealizowane, wdrożone lub upublicznione między 1 stycznia a 31 grudnia 2017 roku. Cena zgłoszenia jest zależna od terminu i wynosi od 25 zł do 125 zł. Ostatezny termin zgłoszeń upływa 30 kwietnia, a ogłoszenie zwycięzców nastąpi w czerwcu 2018 roku.

W dniu 9 lutego 2018 r. Komisja Konkursowa w składzie: prof. zw. dr hab. inż. Stanisław Tkaczyk (przewodniczący); prof. zw. dr hab. inż. Hieronim Kubera; dr inż. Monika Kaczmarczyk, prof. COBRO; mgr inż. Tadeusz Stępień; mgr inż. Paweł Adamski; mgr inż. Wacław Wasiak (sekretarz) dokonała oceny prac nadesłanych na zorganizowany przez Polską Izbę Opakowań, konkurs na prace dyplomowe o tematyce opakowaniowej.
To już IV edycja Konkursu, a jej rezultaty potwierdzają, iż inicjatywa ta cieszy się nie malejącą popularnością.
W roku 2017 nadesłano 11 prac w tym 6 magisterskich oraz 4 inżynierskie i 1 licencjacką. W kategorii „praca magisterska”, nadesłano następujące prace: „Ocena opakowań produktów bezglutenowych na przykładzie wafli ryżowych” – autor: Zofia Franczyk (Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Wydział Towaroznawstwa); „Ocena opakowań soków owocowych przeznaczonych dla dzieci” – autor: Justyna Gawor (Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Wydział Towaroznawstwa); „Preferencje konsumentów produktów wegańskich w zakresie kształtowania wartości dodanej przez opakowania tych produktów” – autor: Anna Gosek (Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Wydział Towaroznawstwa) „Opakowanie jako determinanta trwałości produktu” – autor: Jakub Kołodziej (Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Wydział Towaroznawstwa); „Ocena znakowania opakowań ekskluzywnych wód mineralnych występujących na rynku krajowym” – autor: Natalia Kozik (Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Wydział Towaroznawstwa); „Analiza wartości maszyn w przedsiębiorstwie Autojet na przykładzie taśmowego podajnika zakrywek” – autor: Krystian Pacyna (Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu, Kierunek Zarządzania; „Projekt alternatywnego biodegradowalnego materiału opakowaniowego na żywność w postaci zmodyfikowanych struktur żelatynowych” autor: Łukasz Prazner (Politechnika Warszawska, Wydział Inżynierii Produkcji).

Część I wywiadu z Wacławem Wasiakiem, dyrektorem Polskiej Izby Opakowań

Szacuje się, ze do 2020 r. rynek opakowań wzrośnie do 46 mld zł, czyli o ponad 20 proc. Co tak bardzo napędza ten rynek i jak to się może zmienić w przyszłości?

Rozwój rynku opakowań napędza popyt na pakowane produkty niezbędne dla zaspokojenia potrzeb człowieka (ludności, społeczeństwa). Co zaś napędza popyt? W Polsce, podobnie jak w wielu krajach gospodarczo rozwiniętych, wzrost popytu na towary(produkty) rynkowe związany jest ze wzrostem dochodów gospodarstw domowych. Konkretnie, ze wzrostem zamożności. To poziom zamożności określa (wyznacza) poziom konsumpcji. Zarówno poziom, jak i model konsumpcji. Ta prawidłowość dotyczy także Polski. Stąd nie jest przypadkiem, że ponad dwukrotnemu wzrostowi konsumpcji w Polsce, w latach 2000-2014 towarzyszył ponad dwukrotny wzrost „konsumpcji”, ściślej zużycia opakowań per capita, z ok. 105 euro w 2000 r., do 213 euro w 2014 r.
Im zamożniejsze gospodarstwa domowe, tym większe zapotrzebowanie z ich strony na produkty rynkowe, a tym samym opakowania. Trzeba bowiem pamiętać, że w 90 proc. opakowanie występuje na rynku jako integralna część rynkowego produktu. Bowiem rynek opakowań jest elementem rynku „globalnego”.
Prognozując rozwój rynku opakowań w najbliższych latach (2018-20120) do wartości 46-48 mld złotych, uwzględniamy następujące czynniki wzrostu zamożności: rozwój gospodarczy w tempie 4-5 proc. przyrostu PKB; uruchomienie programów w zakresie socjalnego wsparcia znaczącej liczby obywateli. Pierwszym i niezwykle skutecznym jest program „Rodzina 500+”. To dzięki temu programowi w roku 2016 odnotowano znaczący (ok. 5 proc.) wzrost konsumpcji. To efekt „rzucenia na rynek” ok. 23-24 mld złotych. Dzięki temu wzrósł popyt zarówno na produkty spożywcze, wcześniej często niedostępne ze względu na cenę, jak i na artykuły powszechnego użytku. Rynek zwiększył się o nowych „klientów” (uczestników). Wzrosła sprzedaż wyrobów w tym AGD, RTV i innych. Wzrosła także sprzedaż kosmetyków i artykułów higieny osobistej. A trzeba wiedzieć, że w 85-90 proc. opakowanie stanowi integralną część rynkowego wyrobu, a w ok. 10 proc. występuje na rynku jako przedmiot sprzedaży. Stąd zauważalny już w 2016 roku wzrost rynku opakowań w stosunku do roku 2015 o ok. 5 proc., osiągając wartość 9,1 mld zł.
Ten czynnik (program 500+) równie silnie oddziaływał na wzrost rynku w ogóle, a tym samym na rynek opakowań również w 2017 roku. Ponadto mamy w miarę dobrą sytuację w dziedzinie eksportu, co jest wynikiem dobrej koniunktury na świecie, w tym w naszym regionie.
Spektakularnym przykładem jest rosnąca ekspansja polskiego przemysłu kosmetycznego na rynki zagraniczne. Polskie firmy kosmetyczne eksportują swoje wyroby do ok. 160 krajów.
Dzięki dobrej koniunkturze gospodarczej w Europie, w USA, a także w Azji i krajach Bliskiego Wschodu (Chiny, Indie) utrzymuje się na dobrym poziomie eksport żywności i produkcji przemysłowej. Staliśmy się wiodącym w naszym regionie producentem sprzętu AGD zaspokajając potrzeby wielu europejskich krajów. A zarówno żywność, jak i lodówki i  kuchnie potrzebują opakowań. Jesteśmy liderem w eksporcie mebli i okien. To też wyroby wymagające opakowania.
Przytaczam tylko wybrane przykłady. Należy zatem przewidywać, iż w roku 2017 rynek opakowań w Polsce wzrośnie o min. 5,2 proc, w stosunku do roku 2016, osiągając wartość ok. 9,6 mld euro, wobec 9,1 mld w 2016 roku.
Zapewne lata 2018-2020 nie będą gorszymi w gospodarce i na rynku. Trzeba bowiem przewidzieć, iż na rynek zacznie prorozwojowo oddziaływać kolejny program „Mieszkanie+”. A to oznacza wzrost popytu na artykuły i wyroby związane z wyposażeniem i wykończeniem mieszkania (meble, sprzęt gospodarstwa domowego, farby itp.). One również do klienta dotrą w opakowaniach. Nie bez znaczenia jest rozwój rynku materiałów budowlanych.
To są przesłanki pozwalające na w miarę optymistyczne prognozy rozwoju rynku opakowań w Polsce, do 2020 roku. Dalej bałbym się przewidywać bowiem wiele może się w międzyczasie zdarzyć. A tempo wzrostu rynku w granicach 5-6 proc., to dobry wynik wobec światowego wskaźnika 3,5%.
Jedynie w krajach Azji, Bliskiego Wschodu, Afryki Północnej, a także niektórych krajów Ameryki Południowej, tempo rozwoju rynku opakowań będzie oscylować w granicach 5-8 proc. w skali rocznej. Wskaźnik ten dla wysokorozwiniętych gospodarczo krajów o „nasyconych” rynkach opakowań oscylował będzie pomiędzy 0,5-1,5 proc. Przemysły opakowań tych krajów pracować będą nad zaspokojeniem rynków opakowań w wymienionych wyżej krajach. To także wyzwanie dla przemysłu opakowań w Polsce.

Fragment wywiadu z dyr. Polskiej Izby Opakowań, Wacławem Wasiakiem

Tworzywa sztuczne są ważnym materiałem, powszechnie występującym w gospodarce i w życiu codziennym. Dzięki swoim wielorakim funkcjom przyczyniają się one do rozwiązania wielu problemów, przed jakimi stoi nasze społeczeństwo. Lekkie i innowacyjne materiały do budowy samolotów i samochodów umożliwiają zmniejszenie zużycia paliwa i ograniczenie emisji CO2. Dzięki wydajnym materiałom izolacyjnym płacimy mniejsze rachunki za energię. W sektorze opakowań tworzywa sztuczne zapewniają bezpieczeństwo żywności i ograniczają jej marnowanie. W połączeniu z drukiem 3D biokompatybilne materiały z tworzyw sztucznych mogą ratować życie, zwiększając innowacyjność w dziedzinie medycyny.
Zbyt często jednak obecne metody produkcji, stosowania i usuwania tworzyw sztucznych uniemożliwiają uzyskanie korzyści gospodarczych, jakie oferuje bardziej zamknięty obieg materiałów, i szkodzą środowisku naturalnemu. Należy w związku z tym jak najszybciej rozwiązać problemy dotyczące środowiska, które dziś kładą się cieniem na produkcji, stosowaniu i konsumpcji tworzyw sztucznych. Jedną z najbardziej widocznych i alarmujących oznak tych problemów są miliony ton odpadów z tworzyw sztucznych, które co roku trafiają do oceanów, wzbudzając coraz większe zaniepokojenie opinii publicznej.
Przeanalizowanie i ulepszenie funkcjonowania tak złożonego łańcucha wartości wymaga podjęcia wysiłków i zacieśnienia współpracy przez wszystkie główne zainteresowane podmioty, od producentów, poprzez podmioty zajmujące się recyklingiem i sprzedażą detaliczną, po konsumentów. Wymaga to również innowacyjności i wspólnej wizji, aby właściwie ukierunkować inwestycje. Przemysł tworzyw sztucznych jest bardzo ważny dla gospodarki europejskiej, a położenie większego nacisku na jego zrównoważone funkcjonowanie może stworzyć nowe możliwości w zakresie innowacyjności, konkurencyjności i tworzenia miejsc pracy, zgodnie z celami odnowionej strategii dotyczącej polityki przemysłowej UE.